LA ROZOJ SILENTAS <> As rosas não falam

Ni kantu unu el la plej belaj samboj de Majstro Kartola
Cantemos um dos mais belos sambas do Mestre Cartola
Versio de * versão

de

Jorge das Neves


La rozoj silentas
As rosas não falam

Batas la kor’ kun sopiro { Bate o coração com saudade
kaj nova esper’ { e nova esperança
ĉar plifoje finiĝas somer’ { pois outra vez temina o verão
ĉe ni { em nossa casa.

Vi estas for { Você está distante

kaj revenas al nia ĝarden’ { e volta ao nosso jardim
kaj sen vi { e sem você
restas nur la ĉagren’ { só restas a tristeza
apud mi { junto de mim.

Rozo, mi plendas... { Rosa, me lamento...
(kia stultaĵo, { (que bobagem,
la rozoj silentas...) { as rosas não falam...)
sed la rozoj { mas as rosas

tute konsentas { inteiramente concordam
ke parfumo { que perfume
venas de vi, ha! { vem de você, ah!
kaj tie ĉi { e aqui
daŭras nur { permanecem somente

miaj larmoj sinceraj { minhas lágrimas sinceras
miaj sonĝoj { meus sonhos
kaj revoj misteraj { e devaneios misteriosos
pro vi ! { por causa de você !

JORGE DAS NEVES

kaRIOka

poeta@infolink.com.br